Surowa cegła czy zimny beton, wcale nie muszą stwarzać w pomieszczeniu chłodnej atmosfery. Zestawione z odpowiednimi meblami, dodatkami i kolorystyką ścian, nadadzą wnętrzu nowoczesności i awangardy. Obecnie coraz częściej powstają ciekawe realizacje, które wykorzystują walory fabrycznych i przemysłowych przestrzeni.
Styl industrialny narodził się w latach 50. XX wieku, kiedy to opustoszałe po wojnie obiekty przemysłowe zaczęły być adaptowane na budynki mieszkalne. Tak powstała m.in. słynna dzielnica SoHo, obecnie jedna z najdroższych na rynku nieruchomości w Nowym Jorku. Aby odbudować zniszczone kraje trzeba było produkować dużo, szybko i tanio. Wykorzystywano dostępne w tym czasie materiały, takie jak stal czy tworzywa sztuczne i z nich tworzono meble oraz akcesoria. W Europie, moda na lofty pojawiła się pod koniec lat 60 XX wieku. Ekskluzywne mieszkania w opuszczonych magazynach i halach przemysłowych powstawały w Londynie, Lizbonie czy Mediolanie. Do Polski styl ten dotarł pod koniec lat 90. i szybko zyskał grono swoich wielbicieli. Ciekawe adaptacje to na przykład Bolko – Loft w Bytomiu, mieszczący się na terenie dawnej kopalni czy loft mieszkalny w XIX – wiecznej fabryce Karola Scheiblera w Łodzi. Dawniej styl ten dominował trochę z przymusu – dzisiaj, jest inspiracją w nowoczesnych i ekskluzywnych wnętrzach.
Industrialny czyli jaki?
Ciekawe rozwiązania takie jak stalowe konstrukcje, otwarte antresole, panoramiczne przeszklenia, są uzupełniane przez nagi beton powstały niekiedy z budowlanego szalunku. Również podłoga powinna sugerować fabryczne pochodzenie, a do jej wykonania można wykorzystać masę żywiczną matową lub w półpołysku, beton polerowany lub postarzane, grube i długie deski drewniane. Beton architektoniczny można wykorzystać praktycznie w każdym pomieszczeniu. Jeśli planujemy zrobić to w łazience, musimy zaimpregnować ściany z płyt betonowych przed działaniem wody, a pozostałe pomalować farbą zmywalną. Wyróżnikiem stylu industrialnego jest to, co w normalnych mieszkaniach jest ukryte – czyli wszelkiego rodzaju instalacje, betonowe stropy, kable i rury. Aranżując wnętrze w takim stylu, warto zachować wspomniane elementy instalacyjne.
Najczęściej wykorzystywanymi materiałami we wnętrzach industrialnych są stal, metal, drewno, beton, cegła i szkło. Modne są tak zwane „surowe ściany”, tworzące niekiedy wrażenie braku wykończenia. Dostępny jest także specjalny tynk, imitujący betonowe powierzchnie.
– Aby uzyskać taki efekt należy pamiętać o minimalnej ilości środków oraz prostych rozwiązaniach kolorów i faktur – tłumaczy Magdalena Preneta-Bąk ze studia architektonicznego Leo Minor.
Aranżując przestrzeń industrialną warto wybrać się na targi staroci, gdzie na pewno znajdziemy wiele ciekawych mebli czy dodatków. Przedmioty z drugiej ręki, czasem lekko podstarzałe, doskonale wpasują się w fabryczny klimat. Można także poszukać wśród zapomnianych, niepotrzebnych rzeczy znajomych i rodziny, które w efekcie stworzą zbiorowisko różnych przedmiotów, dobrze zaprojektowanych i posiadających własną historię. Wystrój wnętrza fabrycznego, ma sprawiać wrażenie kontrolowanego bałaganu.
Minimalizm
Kolejną cechą, która charakteryzuje architekturę stylu fabrycznego, przemysłowego jest minimalizm. Przejawia się on w niewielkiej ilości mebli i dodatków oraz braku natrętnych ozdób. Kompletując meble, wybierzmy te o dużych rozmiarach, gdyż w dużej, industrialnej przestrzeni, te mniejsze będą wydawały się miniaturowe. Jeśli chodzi o dodatki, lepiej sprawić, aby było ich mniej, a żeby były wyraziste. Im mniej zbędnych elementów – tym lepiej.
Biele, szarości i beże
Paleta kolorystyczna stylu fabrycznego jest dość ograniczona i chłodna, oscyluje w szarościach, bielach i beżach. Jasne kolory sprawią, że pomieszczenie będzie się wydawało większe, neutralne i chłodne. Jeśli chcemy ocieplić nieco wnętrze, możemy wybrać inne barwy, jednak wykorzystując je tylko jako akcenty. Innym sposobem na optyczne powiększenie pokoju jest użycie luster lub szkła lakierowanego tzw. lacobel. W celu podkreślenia charakteru wnętrza, warto sięgnąć po czarne dodatki lub na przykład czarno-białe fotografie. Ściany można zaaranżować w płytach betonowych lub z postarzanej cegły. Wykorzystanie cegły sprawi, że wnętrze będzie bardziej przytulne.
Industrial kocha przestrzeń
Beton architektoniczny najlepiej sprawdza się w dużych pomieszczeniach. Dlatego też nie zaleca się stosowania go w małych, ciasnych mieszkaniach, ponieważ kocha on przestrzeń. W stylu industrialnym charakterystyczne są wysokie sufity i duże, otwarte przestrzenie. Nie należy ich zamykać ani tworzyć niepotrzebnych podziałów, a jeżeli nie jest to możliwe na przykład ze względu na ściany konstrukcyjne, można pozostawić ścianę z widoczną jej strukturą wewnętrzną np. cegłą. W takich wnętrzach panuje rozmach i swoboda, połączona z surowością i chłodem hal przemysłowych. Istotną kwestia jest także oświetlenie. Tego rodzaju wnętrza powinny zawierać dużo światła, lamp. Doskonale sprawdzą się w nich przeskalowane, masywne, stalowe klosze lub w wersji minimalnej same żarówki z ciekawymi żarnikami na splocie kabli zasilających. Okna powinny być wysokie, niczym nieprzesłonione, aby zapewnić stały dopływ światła, a chcąc uzyskać nieco prywatności, można zamontować roletę.
– Efekt końcowy możemy uzyskać prostymi środkami, które nie zawsze muszą generować duże koszty. Takie wnętrze daje nam także wielkie pole do eksperymentów i zabawy formą oraz stylem – dodaje Magdalena Preneta-Bąk
