Reklama

Biznes

Odebranie korespondencji nie jest kontaktem z fiskusem

Komentarz AXELO (Maciej Letkiewicz)
Dodano: 14.05.2018
38744_Letkiewicz-biznes
Share
Udostępnij

Spółka przez długi czas nie reagowała w żaden sposób na wezwania fiskusa, nie podjęła też działań do których fiskus ją wzywał (złożenie deklaracji VAT-7), jednak pisma odbierała. Naczelnik Urzędu Skarbowego podjął zatem decyzję o wykreśleniu spółki z rejestru. Spółka nie zgodziła się z takim rozstrzygnięciem i wkroczyła na drogę sądową. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 kwietnia 2018 roku orzekł jednak,  że odebrana korespondencja jest dowodem tylko na próbę kontaktu ze spółką ze strony organu i podtrzymał w mocy decyzję WSA we Wrocławiu i Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Wyrok NSA z 25 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1058/16.

Procedura wykreślenia przedsiębiorstwa z rejestru jako podatnika VAT ma na celu wyeliminowanie z tego rejestru podmiotów już nie istniejących bądź też nie prowadzących działalności gospodarczej. U podstaw tej instytucji leżało dążenie do uporządkowania rejestru, ale też ograniczenia możliwości oszustw z użyciem podmiotów, które widnieją w rejestrze, ale nie prowadzą stałej działalności gospodarczej. Takie podmioty mogły być wykorzystywane przez przestępców w celu fałszowania faktur i wyłudzania podatku.

W przedmiotowej sprawie naczelnik urzędu skarbowego wezwał spółkę do złożenia deklaracji VAT-7 za miesiące od lipca do września 2009 r., a po raz drugi do złożenia deklaracji VAT-7 za miesiące od stycznia 2008 r. do marca 2010 r. Jednak, pomimo dostarczenia wezwań, spółka nie złożyła żadnej deklaracji. Na podstawie informacji z komisariatu policji fiskus ustalił, że spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w miejscu podanym jako jej siedziba. Nie zgłosiła też zmiany adresu w Krajowym Rejestrze Sądowym i w urzędzie skarbowym ani nie informowała o zawieszeniu działalności gospodarczej. Organ podjął decyzję o wykreśleniu z urzędu podatnika z rejestru.

Podstawą prawną dla wykreślenia był art. 96 ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przepis ten stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli w wyniku podjętych czynności sprawdzających okaże się, że podatnik nie istnieje lub mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem.

Spółka uważała, że wykreślenie było bezpodstawne, skoro istniała i odbierała wezwania. Tłumaczyła, że nie prowadziła działalności w miejscu siedziby, ponieważ zajmuje się wyłącznie administrowaniem własną nieruchomością. Zwróciła też uwagę na to, że obiekt, w którym ma siedzibę, jest strzeżony i monitorowany, a zza ogrodzenia nie można stwierdzić, czy spółka nie prowadzi działalności gospodarczej.

Spółka podnosiła ponadto, że w okresie, w którym doszło do wykreślenia, toczyło się w jej sprawie przed sądem rejestrowym kilka postępowań. Odbyła się nawet rozprawa w sprawie karnoskarbowej przeciwko prezesowi jej zarządu, w której uczestniczył oskarżyciel ze strony organu podatkowego. Fiskus miał więc aktualne dane zarówno spółki, jak i jej przedstawicieli, łącznie z prywatnymi adresami oraz telefonami. Również kierowana korespondencja była odbierana.

W niniejszej sprawie istotne znaczenie miało pojęcie braku możliwości skontaktowania się z podatnikiem. Pojęcie to można rozumieć dwojako. Po pierwsze jako obiektywny brak możliwości kontaktu, który ma miejsce np. w przypadku zmiany siedziby i niemożności ustalenia nowego adresu. Po drugie brak możliwości skontaktowania się z podatnikiem należy również rozumieć jako brak woli podatnika do nawiązania kontaktu z organem. Fakt odbierania korespondencji przez podatnika jest dowodem na to, że organ próbował się z nią skontaktować, ale nie świadczy o udzieleniu jakiejkolwiek odpowiedzi przez Spółkę. Nie możemy więc mówić o nawiązaniu kontaktu, a to niewątpliwie kontakt w postaci wyjaśnienia sytuacji był intencją Ustawodawcy projektującegoart. 96 ust. 9 ustawy o VAT.

Powyższy wyrok  Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z 25 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1058/16 przedstawione tezy w pełni potwierdza.

Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl

Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.


Share
Udostępnij
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama

Nasi partnerzy