O sobie:
Trener, coach, mówca motywacyjny Specjalizuje się m.in. w dziedzinach: sprzedaży, negocjacji, przywództwa, motywacji i rozwoju osobistego. Pomaga sięgać ludziom po swoje cele, motywuje i inspiruje. Mocno wierzy, że marzenia mają moc.
O blogu:
Inspirujące, motywujące, prawdziwe i odważne - takie tematy będą poruszane. Tematem głównym bloga będą zagadnienia z dziedziny sprzedaży, negocjacji i wywierania wpływu. Przedstawione będą skuteczne techniki wykorzystywane przez doświadczonych handlowców, mówców, prezenterów i osób nastawionych na efekt. Bo czy to w życiu prywatnym czy zawodowym liczy się właśnie to jak efektywny jesteś i co konkretnego zrobiłeś. Zdradzę również niektóre przydatne elementy rozwoju osobistego, by każdy mógł wziąć coś dla siebie i od razu mógł to wykorzystać. Pokażę również jak w znacznym stopniu kreować swoje życie, jak je zmieniać na lepsze, jak odkrywać nowe doświadczenia i osiągać zamierzone cele.
Szufladki, w których jesteśmy zamknięci - coś o komunikacji
Dodano: 23-04-2014
Na świecie jest 7 miliardów ludzi i liczba ta wciąż rośnie. Szacuje się, że w 2025 roku przybędzie ok. 1 mld nowych mieszkańców.
Mówi się, że każdy rodzi się jak biała, niczym niezapisana karta, tabula rasa. To, co zostanie w niej napisane buduje rzeczywistość, w której żyjemy.
Czy aby na pewno rodzimy się „czyści”? Według mnie nie do końca.
Rodzimy się z instynktami, emocjami i ich wyrazem. Dr Ekman, który prowadził badania na temat emocji wyrażanych na twarzy dowiódł, że na całym świecie ludzie pokazują emocje w ten sam sposób. Niezależnie - jak dawniej sądzono - od wychowania czy kultury.
Można by więc powiedzieć, że rodzimy się już z określonym fundamentem funkcjonowania i na nim budujemy całą resztę. Środowisko, wychowanie, rodzice, przyjaciele, szkoła itd. Przekazują świadomie i nieświadomie pewne wzorce zachowań, które z czasem przyjmujemy i w których żyjemy.
Schematy te pozwalają interpretować otaczający nas świat. Filtrujemy rzeczywistość i odbieramy jak najlepiej potrafimy.
Można by więc powiedzieć, że rodzimy się już z określonym fundamentem funkcjonowania i na nim budujemy całą resztę. Środowisko, wychowanie, rodzice, przyjaciele, szkoła itd. Przekazują świadomie i nieświadomie pewne wzorce zachowań, które z czasem przyjmujemy i w których żyjemy.
Schematy te pozwalają interpretować otaczający nas świat. Filtrujemy rzeczywistość i odbieramy jak najlepiej potrafimy.
Jakie mamy filtry?
Przekonania, doświadczenia, wartości, plany i cele, obecny stan emocjonalny, ambicje itd.
Oczywiście wszystko po to by nam ułatwić życie. Wyobraź sobie, że wchodzisz do restauracji i za każdym razem nie wiesz jak się zachować. Nie wiesz gdzie usiąść, czy kelner przyjdzie czy nie, jak i co zamawiać itd. Doświadczenie już Cię nauczyło jak się zachować w takiej sytuacji, więc jesteś w stanie przewidzieć scenariusz w restauracji. Wiesz, kiedy płacisz, jak się zachować itd.
Z drugiej jednak strony wpadamy w schematy w kontaktach międzyludzkich a filtry, jakimi postrzegamy świat uznajemy za jedyne właściwe i ciężko nam zrozumieć inny punkt widzenia. Dochodzi wtedy do nieporozumień, konfliktów, zakłóceń i nieprzyjemności. Dla lepszego zrozumienia posłużę się własnym przykładem.
Kiedy moje przekonania, wartości, doświadczenia i wiedza pozwoliły mi przejść na dietę wegetariańską, był to niemały szok dla ludzi, którzy tej diety nie stosują. Często pojawiało się pytanie: - To co Ty jesz? (szok). W ich mapie świata niewyobrażalnym było życie bez jedzenia mięsa.
W NLP jest takie stwierdzenie: „Mapa nie jest terenem”. Każdy człowiek ma taką mapę postrzegania świata, a każda mapa to jego filtry. Filtry i schematy zawsze są indywidualne i to właśnie może prowadzić często do zakłóceń w komunikacji. Zdarzyło Ci się kiedyś rozmawiać z kimś, kto w środku zdania Ci przerywał i dopowiadał bo myślał, że wie o czym mówisz? Albo Twój rozmówca usłyszał coś zupełnie innego niż według Ciebie mu powiedziałeś?
Tę samą sytuację każdy człowiek może odebrać inaczej. Ilu ludzi, tyle reakcji na to samo wydarzenie.
W NLP jest takie stwierdzenie: „Mapa nie jest terenem”. Każdy człowiek ma taką mapę postrzegania świata, a każda mapa to jego filtry. Filtry i schematy zawsze są indywidualne i to właśnie może prowadzić często do zakłóceń w komunikacji. Zdarzyło Ci się kiedyś rozmawiać z kimś, kto w środku zdania Ci przerywał i dopowiadał bo myślał, że wie o czym mówisz? Albo Twój rozmówca usłyszał coś zupełnie innego niż według Ciebie mu powiedziałeś?
Tę samą sytuację każdy człowiek może odebrać inaczej. Ilu ludzi, tyle reakcji na to samo wydarzenie.
Przykładowa sytuacja: jedziesz samochodem i nagle stanąłeś w gigantycznym korku. Część osób zacznie się denerwować, krzyczeć (jakby ktoś miał to usłyszeć i jakby coś to zmieniło), wzbudzają w sobie trudne emocje. Część osób przyjmie to po prostu jako korek – coś co się zdarza i trzeba to przeczekać. Inni natomiast ucieszą się, bo spokojnie będą mogli zadzwonić do kogoś, z kim dawno nie rozmawiali.
Dla nas przywitanie to uścisk dłoni i wskazany kontakt wzrokowy, ale dla Japończyków przywitanie to ceremonialny pokłon do pasa, gdzie niedopuszczalne jest patrzenie sobie w oczy. Jak sam widzisz ilu ludzi, tyle reakcji.
Do czego może przydać się ta wiedza w kontekście komunikacji?
Reklama
Dla nas przywitanie to uścisk dłoni i wskazany kontakt wzrokowy, ale dla Japończyków przywitanie to ceremonialny pokłon do pasa, gdzie niedopuszczalne jest patrzenie sobie w oczy. Jak sam widzisz ilu ludzi, tyle reakcji.
Do czego może przydać się ta wiedza w kontekście komunikacji?
Zanim ocenisz kogoś podczas rozmowy, narzucisz swój styl, warto przemyśleć w jakiej mapie świata funkcjonuje druga osoba. Nie ma gorszych lepszych map. Są tylko mapy różne. Jeśli chcesz stworzyć dobre, silne relacje z drugą osobą:
1) Chciej poznać jej mapę świata (obserwuj, słuchaj, pytaj).
2) Wczuj się w nią.
3) Spójrz na swój świat z perspektywy jej mapy.
Zrozumiesz wtedy motywy, emocje i poznasz intencje drugiej strony. Zmniejszysz ilość zakłóceń i zgrzytów w komunikacji.
Zrozumiesz, że udowadnianie swojej racji czasem nie ma sensu. „Moja jest tylko racja i to święta racja. Bo nawet jak jest Twoja, to moja jest mojsza niż twojsza. Że właśnie moja racja jest racja najmojsza!”
Warto pracować nad współpracą (win-win), bo pomyśl ile energii można zachować, gdy nie wykłócamy się niepotrzebnie o swoją „najmojszą” rację.
Teraz jak już wiesz, że każdy ma swoją własną mapę i patrzy na swój świat właśnie przez nią, wiesz, że nie ma czegoś takiego jak obiektywna racja. Zachęcam Cię do poznawania map innych po to by wznieść relacje z innymi na kolejny poziom komunikacji, by zmniejszyć ilość nieporozumień. Pozwoli Ci to ciągle się rozwijać, bo poznasz nowe nieodkryte dotąd tereny. Szanuj mapy innych, spraw by Twoja była dla nich korzystna bez narzucania. A w komunikacji przede wszystkim BAW SIĘ DOBRZE.
1) Chciej poznać jej mapę świata (obserwuj, słuchaj, pytaj).
2) Wczuj się w nią.
3) Spójrz na swój świat z perspektywy jej mapy.
Zrozumiesz wtedy motywy, emocje i poznasz intencje drugiej strony. Zmniejszysz ilość zakłóceń i zgrzytów w komunikacji.
Zrozumiesz, że udowadnianie swojej racji czasem nie ma sensu. „Moja jest tylko racja i to święta racja. Bo nawet jak jest Twoja, to moja jest mojsza niż twojsza. Że właśnie moja racja jest racja najmojsza!”
Warto pracować nad współpracą (win-win), bo pomyśl ile energii można zachować, gdy nie wykłócamy się niepotrzebnie o swoją „najmojszą” rację.
Teraz jak już wiesz, że każdy ma swoją własną mapę i patrzy na swój świat właśnie przez nią, wiesz, że nie ma czegoś takiego jak obiektywna racja. Zachęcam Cię do poznawania map innych po to by wznieść relacje z innymi na kolejny poziom komunikacji, by zmniejszyć ilość nieporozumień. Pozwoli Ci to ciągle się rozwijać, bo poznasz nowe nieodkryte dotąd tereny. Szanuj mapy innych, spraw by Twoja była dla nich korzystna bez narzucania. A w komunikacji przede wszystkim BAW SIĘ DOBRZE.
Pozdrawiam i powodzenia w drodze na własne szczyty.
