O sobie: Po wielu latach pracy jako lektorka języka angielskiego oraz DOS (director of studies) własnej szkoły językowej, postanowiłam skupić się na czymś co, na ogół, bywa mało intratne, a konkretnie na literaturze. Czytam, piszę, publikuję w periodykach literackich w Polsce, USA, na Bałkanach, wydaję książki poetyckie (do tej pory 7), tłumaczę poezję Emily Dickinson (zuchwale aspirując do kanoniczności przekładu), wyjeżdżam na festiwale literackie oraz do domów pracy twórczej (Szwajcaria, Hiszpania); wciąż uczę oraz uczę się języków. O blogu: Będą to moje noty i wtręty kuLturalne i kuRturalne, głównie literackie, a nawet poetyckie. Nie mam doświadczenia w pisaniu blogów. Przeczuwam, że w sensie "gatunku literackiego" najbliżej mu do sylwy ponowoczesnej, czyli postmodernistycznej (sylwa: dzieło nierespektujące jednorodności gatunkowej, głównie poetyka kolażu; negatywne odwoływanie się do zastanych wzorców; heterogeniczność gatunkowa; sygnalizowany przez autora zamysł zburzenia wewnętrznej spójności utworu). O! W miarę doświadczenia, moja informacja o blogu (a może i o sobie) będzie ewoluować; zmieniać się na lepsze lub gorsze, w zależności od tego, kto i jak życzliwy czyta.
Henryk Waniek w Rzeszowie
Dodano: 21-03-2017
Co roku, każda edycja tej imprezy ma wspólne hasło tematyczne; niezależnie nasze Preteksty Kulturalne uszczegóławiają temat przewodni.
I tak, w r. 2014 zorganizowaliśmy w Rzeszowie spotkania kulturalne wokół tematu „Dziedzictwo Żydowskie”, w kolejnym roku - „Dziedzictwo Ukraińskie”, następnie „Galicyjskie Sacrum”. Tego roku, w ramach hasła „Dziedzictwo krajobrazu – krajobraz dziedzictwa”, będziemy skupiać się na „KRAJOBRAZIE – ŚWIĄTYNI NATURY”.
W przypadku naszego honorowego gościa 2017, Henryka Wańka, często będzie powracał temat Śląska, skąd artysta i pisarz się wywodzi i co inspiruje go najbardziej zarówno w jego sztuce wizualnej jak i pisarstwie.
Henryk Waniek to wybitny malarz, rysownik, a także wielokrotnie nagradzany za swą twórczość pisarz, autor około 20 książek. Tematyka krajobrazu pojawia się w jego twórczości dosłownie i metaforycznie.
Wyrafinowana proza opisująca czy to Państwo Pruskie pod koniec XVIII wieku („Sprawa Hermesa”), czy Polskę późnych lat osiemdziesiątych (najnowsza książka „Obcy w kraju urodzenia”), nie tylko ukazuje pieczołowicie i oryginalnie uchwycone konteksty owych czasów, ale też zawsze, w swoich głębokich strukturach, niesie uniwersalne przesłanie humanizmu o historycznej i społecznej „Prawdzie, prawdzie, nade wszystko” (cytat z nagrobka ks. Dr Dzierzona).
Mamy nadzieję na konstruktywne rozmowy wokół naszego dziedzictwa intelektualnego, do którego historia i kultura niemiecka, pruska, śląska przenikają od wieków, i odwrotnie, co tworzy niepowtarzalny krajobraz mentalny regionu i kraju.